Bieszczady

Bieszczady ; słow. i czes. Bukovské vrchy, ukr. Верхови́нський Вододі́льний хребет, węg. Keleti Beszkidek, ros. Бещады, serb. Бјешчади– zachodnia część Beskidów Wschodnich, między Przełęczą Łupkowską (640 m n.p.m.) a Przełęczą Wyszkowską (933 m n.p.m.). Najwyższy szczyt Bieszczadów to Pikuj (1405 m n.p.m., na Ukrainie) zaś na terytorium Polski – Tarnica (1346 m n.p.m.). Dzielą się na:

Bieszczady Zachodnie (na terenie Polski, Słowacji i Ukrainy)

Bieszczady Wschodnie (na terenie Ukrainy)

Bieszczady należą do Beskidów Wschodnich, które są częścią Zewnętrznych Karpat Wschodnich. Mimo iż szczytowe partie zajmują połoniny, to Bieszczady zaliczane są do pasma Beskidów Lesistych, a nie Połonińskich.

Nazwy Bieszczady używa się zwykle w Polsce jako synonimu polskich Bieszczadów (które są jedynie częścią Bieszczadów Zachodnich). ‘Bieszczad’ i ‘Beskid’ były od wieków określeniem gór oddzielających Polskę i Ruś od Węgier. Etymologia wyrazów ‘Bieszczad’ i ‘Beskid’ jest niejasna, czasem wywodzi się te słowa od trackiego ludu Bessów, których obecność na północ od Karpat odnotował Ptolemeusz.

Kazimierz Dobrowolski w 1938 objaśnił toponimię ‘Beskidu’ i ‘Bieszczadu’ na tle nazewnictwa bałkańskiego łącząc ją z albańską nazwą terenową bjeska, bjeske oznaczającą halę górską, łąkę lub pastwisko.

Za etymologią germańską Jan Michał Rozwadowski w 1914 wywiódł wyraz ‘Bieszczad’ z gwar środkowo-dolno-niemieckich od beshêt, beskēt od skaid-, skid.– geograficzny „przedział lub rozdział wód”.

W dokumentach węgierskich od 1269 oznaczały nazwę pasma górskiego – „Beschad alpes Poloniae” („ultra indagines regni Poloniae, ad alpes Beschad, ulterius tenet metas cum terra Polonie”[1]). W formie ruskiej Beskid lub Beśkid. Od XIV w. napłynęła tu pasterska ludność wołoska. O Bieszczadach Samuel Bogumił Linde pisze „część gór Karpackich, dawniej rozbójnictwem sławna, przytułek łotrów”, albo „Góry Bieszczadzkie… stykają się z Karpackimi i ciągną się ku Rusi Czerwoney”[2] W średniowieczu to również pasmo będące częścią Gór Sanockich[3][4]; lub Góry Sarmackie[5], dla Stanisława Staszica były pasmem położonym między Pokuciem a Beskidami[6]

Zgodnie z historią Korneliusza Tacyta tereny te określano mianem Bastarnice Alpes, qui alias Carpathii montes[7] na krańcach Hercynia Silva.

W Bieszczadach występują rośliny i zwierzęta niespotykane w innych częściach naszego kraju, a zwłaszcza takie, które lubią ciepło, np. największy europejski wąż Eskulapa. Dobrze zachowane pierwotne lasy bukowe stanowią prawdziwy raj dla zwierząt. Żyją w nich m.in. żubry, jelenie, niedźwiedzie, wilki, rysie, żbiki, a od 2007 roku również koniki polskie.

Oto kilka przykładowych miejsc i atrakcji wartych zobaczenia dzięki którym nie będą się Państwo nudzić:

Wędrówki górskie po szlakach w okolicy, przykładowe trasy: http://www.twojebieszczady.net/szlaki2.php
przejażdżka wąskotorową Kolejką Bieszczadzką , Majdan k/Cisnej
dsc00486 wszystkie-letniaki-na-trasie
wystawa i pracownia ikon autorstwa Jadwigi Denisiuk w Cisnej
Leśne Mini ZOO w Lisznej k/Cisnej
Pętla Bieszczadzka zwiedzanie cerkwi.
trasy narciarstwa biegowego w Wetlinie i nie tylko
wyciąg narciarski ( tel. 513 629 686 ) oraz szkółka narciarska w Kalnicy ( tel. 882 154 245, 695 516 432 )
wyci%c4%85g-2 wyci%c4%85g-3
Zachowawcza Hodowla Konia Huculskiego BdPN w Wołosatem k/Ustrzyk Górnych
Zagroda Żubra w Mucznym
Jezioro Solińskie , zapora w Solinie, rejs statkiem, zjeżdżalnia wodna, kąpieliska, wypożyczalnie sprzętów pływających
Skansen i Muzeum Budownictwa Ludowego, miasteczko Galicyjskie w Sanoku
Muzeum Przyrodnicze Bieszczadzkiego Parku Narodowego w Ustrzykach Dolnych
zamek Kmitów z XVI w, synagoga obronna, cmentarz żydowski w Lesku
ruiny klasztoru Karmelitów Bosych z 1700 roku w Zagórzu
ośrodek lotów widokowych i szybowcowych w Bezmiechowej

Powrót na górę

Facebook

Get the Facebook Likebox Slider Pro for WordPress